Psycholog a psychoterapeuta

Kim jest psycholog, a kim psychoterapeuta?

Psycholog to osoba, która ukończyła studia psychologiczne. Nie zawsze ma ona jednak kompetencje do prowadzenia terapii. Psychologia to nauka o wielu dziedzinach, wśród których znajdują się między innymi:

• psychologia społeczna (badająca interakcje między ludźmi)

• psychologia sportu

• psychologia poznawcza (badająca postrzeganie i pamięć)

• psychologia reklamy/marketingu/zachowań konsumenckich

Trudno oczekiwać, by osoba, która ukończyła studia o specjalności biznesowej skutecznie pomagała ludziom w gabinecie psychoterapeutycznym. Nie jest to jednak wykluczone. By nabyć tego rodzaju kompetencje, przyszli psychoterapeuci kształcą się dalej podczas minimum czteroletnich studiów psychoterapii. Co ważne, do rozpoczęcia takiego kursu w większości szkół nie jest wymagane ukończenie psychologii, wystarczy dyplom magistra niemal dowolnego kierunku.

Kto może zostać psychoterapeutą?

Nie oznacza to jednak, że dosłownie każdy może zostać psychoterapeutą. Szkoły psychoterapii prowadzą rekrutacje kierując się rygorystycznymi wymaganiami. Oczekują solidnego wykształcenia, wiedzy psychologicznej, doświadczenia w dziedzinach pomagania, a czasem nawet naukowych publikacji w zakresie psychoterapii. Przede wszystkim oceniane są jednak kompetencje osobiste i predyspozycje do pracy w zawodzie psychoterapeuty.

Psychoterapeutami najczęściej zostają psycholodzy oraz osoby, które ukończyły zbliżone studia humanistyczne lub medyczne. Nie jest to jednak obecnie wymóg formalny.

Czym zajmuje się psycholog, a czym psychoterapeuta?

Psycholog, w zależności od rodzaju specjalizacji, może pełnić wiele zadań – od pracy w szkole czy szpitalu, po realizację działań marketingowych, a nawet prowadzenie badań statystycznych. Psychoterapeuta natomiast, jak wskazuje sama nazwa, prowadzi terapię dążąc do leczenia/rehabilitacji zaburzeń psychicznych. Należy jednak pamiętać, że psychoterapeuta nie jest lekarzem (chociaż lekarz może zostać psychoterapeutą!). Nie będzie więc wypisywał recept, ani planował leczenia farmakologicznego.

Psychoterapeuta jako zawód nieuregulowany

Obecnie w Polsce nie ma określonych wprost regulacji, które wyznaczają kto może określać się mianem psychoterapeuty. Przyjmuje się jednak, że minimalnymi wymaganiami do pracy w tym zawodzie jest:

• wyższe wykształcenie z tytułem magistra,

• nauka w studium psychoterapii z ukończeniem przynajmniej 2 roku tej szkoły (chociaż osoba, która nie ukończy całego kursu psychoterapii nie będzie mogła nazywać się psychoterapeutą),

• praca objęta opieką superwizora psychoterapii.

Nie bez znaczenia jest także prestiż szkoły psychoterapii, w jakiej kształci się kandydat na psychoterapeutę. Uznane placówki w Polsce posiadają akredytację np. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego lub Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, a także umożliwiają ubieganie się o certyfikat psychoterapeuty.

Podsumowując, psycholog i psychoterapeuta to pojęcia, które nie są tożsame. Psycholog to absolwent studiów psychologicznych, psychoterapeutą natomiast może zostać osoba, która kształciła się w studium psychoterapii. Co prawda psychologowie często zostają psychoterapeutami, dyplom psychologa nie jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia pracy w tym zawodzie.